Wat weten we over het afval dat we gescheiden inzamelen?
Niet zoveel eigenlijk. En dat is jammer, omdat je door de kwaliteit te meten
- weet welke gemeente het zuiverste afval heeft en dus het effectiefste beleid
- het zuiverste afval de beste prijs kan krijgen
De praktijk wijst uit dat gescheiden ingezameld afval meestal per gehele vrachtwagenlading wordt goed- of afgekeurd. Daarmee wordt dus ook veel “goed” afval naar de verbrandingsoven verwezen. Bovendien wordt vooral bijgehouden hoeveel gewicht wel of niet schoon genoeg was, maar niet wat de aard van de verontreiniging was.
Hoe weten we dit?
In dit project hebben we onderzocht hoe gemeenten inzicht kunnen krijgen in de kwaliteit van gescheiden afvalstromen, zoals PMD, GFT, OPK en textiel. We hebben voor elk van deze ketens een plaatje zoals onderstaand opgesteld:
Met interviews en workshops bij gemeenten, afvalbedrijven en producentenorganisaties hebben we de huidige methoden voor kwaliteitsmeting in kaart gebracht en de mogelijkheden voor verbetering geëvalueerd. We hebben verschillende meetmethoden geanalyseerd en de potentie van kwaliteitsmetingen geïdentificeerd die gemeenten kunnen helpen beter te sturen op kwaliteit.
Onze bevindingen laten zien dat de kwaliteit van gescheiden afvalstromen sterk varieert en dat de huidige meetmethoden voornamelijk gericht zijn op visuele inspecties, die slechts oppervlakkige inzichten bieden. Sorteeranalyses leveren diepgaandere inzichten op, maar zijn kostbaar en niet altijd representatief. We hebben verschillende opties voor verbetering verkend, waaronder het gebruik van nieuwe technologieën zoals sensoren en geavanceerde data-analysetechnieken, die potentieel meer haalbare en bruikbare kwaliteitsmetingen kunnen opleveren. Onze aanbevelingen richten zich op het verbeteren van de meetmethoden en het structureel vastleggen van gegevens om gemeenten beter te ondersteunen in hun sturingsmogelijkheden.